....never grow up

tijd voor een verhaaltje:

Er was eens een schattig meisje,

een écht "meisje-meisje",

met een superlief snoetje, een zachte stem en...een peperkoekenhartje.

Prinsesjes, daar hield ze wel van...

een prinsesje zou ze wel willen zijn....

zo wonen in een écht prinsessenkasteel, dat zou toch prachtig zijn, 

zo in één met torentjes en kanteeltjes, zo ééntje waar de rozenstruikjes welig tegen de gevel groeiden en bloeiden...

en waar de prins op het witte paard onder haar slaapkamerraam een heerlijk liefdesliedje zou komen zingen....

het meisje vond het super om zo te kunnen wegdromen en genieten van een echte "Disney"-wereld...

maar....

kleine prinsessenmeisjes worden groot...

en het meisje begon te twijfelen

en wist het opeens niet zo goed meer...

dra zou ze zelfs al tot de twintigers behoren...

mocht je dan nog mijmeren over en houden van sprookjeswerelden?

moest ze dan eigenlijk niet beter tiener blijven...?

eigenlijk wilde ze liefst niet ouder worden....

maar

haar verjaardag naderde onherroepelijk

ze werd gevierd en toegejuicht

er werd gelachen en gezongen

gegeten en gesprongen

en weet je wat?

's nachts droomde de twintiger over prinsesjes en prinsjes, over rozenstruikjes langs het kasteel, over minni en mickey, over Baloe de beer, en zovéél meer...

Wat kan het leven toch heerlijk zijn, dacht het meisje, IK wordt misschien wel ouder, maar mijn dromen blijven bestaan....mijn hele leven lang!

"DE ENIGE MANIER OM NIET OUD TE WORDEN

IS HET KIND IN JEZELF BEWAREN

JE HELE LEVEN LANG"

vind je ook niet dat deze schoudertas bij zo'n meisje past?

bij gebrek aan kant-en-klaar-patroon voorhanden, werd er wat gepiekerd, getekend en geknipt...Een beetje op goed geluk!
miekemoeche nam het onderste deel van het patroon van de omkeerbare tas ,tekende er een flap aan à la bubble pouch-modelleke (zoals bij de khadetjes), maakte een schouderriem eraan, binnenzakje met een key-holder eraan vast,....en klaar was het sprookjestasje!

en weet je wat?
prinsessenmeisje is er erg blij mee, liet ze mij al weten!

Ik wens haar nog véééééééééééééééééééééééééééééééél mooie dromen........

tuingenot

ik ben niet zo'n tuinmens eigenlijk
allé, 't is te zeggen: ik zie dat allemaal graag en ik geniet van al het wonderlijk moois dat groeit en bloeit...
maar...tuinieren is niet zo aan mij besteed, en al zeker niet onkruid wieden!

En toch heb ik deze zomer genoten, elke dag weer opnieuw,
van de zelfgezaaide zonnebloemen ... die hoog en trots in onze tuin staan te bloeien...Zo is mijn (blog)vriendin Marina altijd kortbij...(zij verraste me in het voorjaar met een pakketje zonnebloemzaadjes!)

en op een klein open plekje zaaide ik ook nog wat "cosmos"

Mijn lievelingsbloemen !

En last but not least mag ik toch zeker mijn kerstomaatjes niet vergeten te vermelden.

Het was een probeersel. Ik plantte twee pietluttig kleine plantjes in een grooooooooooooooote pot, gaf elke dag goed water, babbelde er wat tegen, en de plantjes groeiden en groeiden en groeiden dat het een lieve lust was.

Enthousiast als ik was gooide ik er nog eens goed wat meststofkes aan zo nu en dan, en de plantjes werden groter en groter, de pot kleiner en kleiner, en er kwamen superveel bloemekes tevoorschijn...

het zou een goede oogst worden

elke dag effkes kijken en vergelijken 

de bloemekes werden bollekes, in 't groen,

ik heb er plezier aan gehad hoor! toch best fascinerend om in het oog te houden hè!

en nu kan ik u met enige trots laten meegenieten van het resultaat

en er zijn er nóg ;-)

...en dan krijg je...

het mag dan crisis zijn tot en met...in blogland merk je er weinig of niets van.

Allé, 't is te zeggen, ik bedoel dat je hier zoveel gulheid en weggevers en verwennerijtjes tegenkomt, niet te doen! 

Nu moet ik zeggen, kadootjes geven is fijn, héél fijn!

....maar kadootjes krijgen....mmmmmmmmm, toch ook niet te versmaden, toch?

In elk geval was ik ongelooflijk blij toen ik enkele maanden geleden, zomaar onverwacht, enkele prachtige lapjes stof ontving van Sarah van de "Khadetjes". (moet je eens gaan kijken bij haar, ze kan er wat van, is een volharder achter de naaimachine en werkt alles af tot in de puntjes!!!) Heerlijk is dat, om zo prachtige post te ontvangen. Bovendien waren het zulke knappe lapjes , zo helemaal mijn kleurtjes en goesting, dat ik er niet onmiddellijk in wenste te knippen.

Tot gisteren...waagde ik me er aan en begon aan nog een étuitje naar het patroon van Keyla Lou, hetgeen Sarah ook erbij stopte.

 met de restjes maakte ik nog een kleine versiering voor op een papieren origamidoosje

en ...de oplettende blogger zal het al wel gemerkt hebben....

het binnenstofje heb ik eigenlijk ondersteboven geknipt...OEPS...bloemetjes staan op hun koppies! AI, sorry Sarah...'k zal het nooit meer doen ;-))

groetjes

Hilde

zoveelste ritstasje

er kwam nog 's iets vanonder de naaimachine gerold
alweer een ritstasje, het zoveelste,
nu nèt iets kleiner modelletje,
met een probeerseltje afgewerkt, een rozetbloemetje met knoop. 't is eens iets anders!
Een collegaatje bestelde dit al eventjes geleden...nèt vóór mijn verlof, dus nu ligt het klaar om binnenkort aan haar te bezorgen.
Hopelijk valt het in de smaak?

Nu ligt er nog wat verstelwerk klaar, hetgeen ik nogal graag voor mij uit schuif.....

en nog wat strijkgoed....

én nog héél véél lapjes stof om leuke spulletjes mee te maken...

dus, wat zou ik eerst doen?

onze Baloe

het lukte me vandaag om onze Baloe op de gevoelige plaat vast te leggen zonder dat hij er wakker van werd! Dat is een hele kunst, want meestal komt hij gewoonweg naar me toe gelopen zodra ik met de camera voor hem sta.
Dus dit wil ik jullie niet onthouden.
Snoezig hè!

pfffffffffffffff, hondenleven ....zeggen ze dan...........
is toch niet zo slecht, lijkt me ;-)

groetjes
Hilde

Friendship

eindelijk heeft deze tekst een mooi plaatske gekregen in de hobbykamer!

tuurlijk horen er wat knutselfrutselkes bij...
Het hartje staat symbool voor de vriendschap... de handwerkjes erin zijn een greep uit de "million little things" waarmee ik ooit verrast werd....
ALS DAT GEEN VRIENDSCHAP IS?!!!!

warm warmer warmst

warm was het wel afgelopen donderdag en vrijdag!
en nèt toen gingen we op stap!  Zoonlief logeerde enkele dagen in het Antwerpse om zijn eerste stappen te zetten als "oppas-van-dienst" bij neefje Daan, dus wij hadden het rijk voor ons alleen.
De trip ging richting Mechelen.
Awel, 'k moet zeggen....Mechelen heeft ons zéér aangenaam verrast! Mooie stad! echt waar!

We kwamen er zowaar de jonge Beethoven tegen, een schattig standbeeld van de grootmeester als kleuter die zijn onuitputtelijke bewondering voor zijn grootvader neerzet! Zo lief....langs de Dijle...tegenover de pittoreske Vismarkt met z'n talrijke bistro's, resto's en cafékes...

warmer, véél warmer werd de "tagine met gamba's" geserveerd op het bomvolle terras van het marokkaanse restaurantje "RONDA". Heerlijk smaakte het, al zal de gezellige zuiderse sfeer die op het gonzende vismarktje heerste er ook wel zijn aandeel in gehad hebben! Je waande je zo in een of ander mediterraans land!

warmst, allerwarmst was de gemoedelijkheid van ons gezelschap ! Onze vrienden namen ons twee prachtige dagen op sleeptouw...en wij genoten...en genoten....en genoten....

Onze zomervakantieperiode 2013 werd heet, maar geweldig ingezet!

en voor we vertrokken toch nog een goed terraske meegepikt op de grote markt!